bir dua

bir zamanlar
'...Bir tek masumun bile öldüğü yerde ölü sayısının çok fazla olduğu ve kıyametin yeterince koptuğu malumken. Karşılıklı ölü saymaya başlanmamıştı. Birbirinden tuz ekmek hakkı için razı insanların coğrafyasında 'siz' ve biz' diye ayrılmamıştı şahıs zamirleri. 'Siz' ve 'biz' diye ayrıldığında acının hacminin küçüleceği yerde büyüyeceği, çünkü araya çarpanların girdiği el yordamıyla da olsa biliniyordu her halde...'

/nazan bekiroğlu
...................

en fazla da böyle zamanlarda kelimeler anlamını yitiriyor. ne desek boş. bir kelime neyi geri getirebilir ki? hangi masum canı annesine geri verebilir bir kelime? hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını bilmenin ağırlığı. kelimelerin hiçbir işe yaramadığını görmenin acizliği. bir dua! bir dua belki gideni geri getirmez ama. içimize su serper diye: 

Rabbim! Selam-et bize, selamet ver bize...