Bir mağaramız olsun bizim de...

"Bir mağaramız olsun bizim de. Bu şehre, bu kargaşaya, bu merhametsizliğe, bu gürültüye ayak uyduramayanların sığınabileceği bir mağaramız olsun."

diyen Tarık Tufan'ın sözünü tutuyorum ve gidiyorum dostlarım!

yine geleceğim.
mağaramda inzivaya çekiliyorum.
gözlerim, ellerim, dilim yorgun
ve en fazla yüreğim
biraz dinlenmeliyim
yoksa hiç iyi olmayacak benim için.

el etek çekmek gerek bazen, her şeyden.
televizyonun fişini çekiyorum,
radyomun cızırtısı sussun, o da dinlensin.
ve facebook, senin de yüzünü görmemeliyim bir müddet.
kaçmak değil benimkisi.
inziva denir hani peygamber adetidir.
cahiliye değil yaşadığım devir
ama katliamlar, vahşetler, 

ölümler, ölümler, ölümler...
bir de sui zan ki bütün devirlerden de beter.
affedin,
kaldırmıyor yüreğim.

"kuru de çürü de sakın kal deme
kalırsam surları yıkmak isterim"
kalırsam akacak mecra bulur içimdeki zehir
kötülüklere kahırlar sunarken,
ağzımın alışmasından korkuyorum kötü kelimelere.
mesala vahşet, cinayet, siyaset ve hıyanet
mesala kardeş katili, çin zulmeti, filistin çıkmazı, akıl tutulması.
durmalıyım bu noktada.
bir adım daha atarsam yanacağım zira.
ve inziva! sen ne güzel nimetsin.
ve namaz ve sabır ve dua.
yine geleceğim dostlarım!
sıcak bir yaz akşamı mesela.

daha güzel günlerde,
barışın çocuklara isim olmaktan öte,
yüreklerde ve ülkemde ve yeryüzünde
çiçek açtığı günlerde buluşalım

o zaman; güllerden, gül devrinden ve Güllerin Efendisinden konuşalım.

                                                                                      Halime Koç