Nübüvvet Ağacından Koparılmış Bir Gül

Bir gün Efendimiz (sas) Hz. Ali’ye sorar, der ki;
-Ya Ali Allah’ı seviyor musun? -Evet Ya Rasulallah.
 -Peki beni seviyor musun? -Evet Ya Rasulallah.
 -Peki eşini seviyor musun? - Evet Ya Rasulallah.
-Peki çocuklarını seviyor musun? - Evet Ya Rasulallah.
 “Peki bunların hepsini bir kalpte nasıl yapıyorsun?” diye sorunca, Hz. Ali beklemediği bu soru karşısında şaşırmış ve cevap verememiştir. ”Bunu düşünmem gerek” diyerek oradan ayrılmıştır.
 Hz. Ali düşünceli bir şekilde dolaşırken eşi Hz. Fatıma düşünceli olduğunu fark ederek kendisine sorar: “Nedir bu hal Ya Ali?” der. “Eğer bu düşünceli halin dünyevî kaygılardan dolayı ise, sana yakışmaz bırak gitsin. Yok bu halin Rahmanî kaygılardan dolayı ise, anlat birlikte çözüm bulmaya çalışalım” der.
Hz. Ali, Efendimiz (sas) ile geçen diyalogu bir bir anlatır.
Hz. Fatıma durumu öğrenince tebessüm eder. Hz. Ali’ye der ki;
-Ya Ali, babama git ve de ki, Kişi Allah’ı aklıyla ve ruhuyla sever.
 Peygamberimizi kalbiyle sever.
 Eşini nefsiyle sever.
Çocuklarını şefkatiyle sever.
Hz. Ali aldığı bu cevap karşısında memnun olur ve hemen Efendimiz (sas)’in yanına gelir. Hz. Fatıma’dan öğrendiklerini Efendimiz (sas)’e anlatır.
Efendimiz (sas) cevabı alınca tebessüm eder ve der ki;
-Ya Ali, bu bana getirdiğin gül, nübüvvet ağacından koparılmıştır.