la mevcude illa hu

günde bir taşı bina-yı ömrümün düştü yere
can atar gafil, binası oldu viran bîhaber

dil bekası, hak fenası istedi mülk ü tenim
bir devasız derde düştüm, âh ki lokman bîhaber

bir ticaret yapamadım, nakd-i ömrüm oldu heba
yola geldim lakin göçmüş cümle kervan bîhaber

ağlayıp nâlân edip düştüm yola tenhâ garip
dîde giryân, sine biryân, akıl hayrân bîhaber.

niyazi mısri