başkasına ayna olmak ve kırılmak üzerine

İnsanın kendine itiraf etmekten korktuğu hakikatleri

Hakikatlerin dillenip haykırması ne sarsıcı...

artık kendini kandırabileceğin bir bahanen kalmaz

Ve öylece kendine yaptığın şeyin dev aynasına bakar bulursun kendini.

o an işte bütün tanıdığın kadınların güzelliği gelir gözlerinin önüne...

her birine imrendikçe acılarını küçümser, üstelik onlara öfkelenirsin...

Dev aynada asılı kalan o benliğin al aşağı olur.  Bu kabulleniş değildir çaresizliği, yenilgi değildir. 

Sadece bilirsin sebeblerin ısırganlara sarılmak gibi nasıl sarmaladığını seni. 

Her şey yerli yerindedir sonuçta...

Her şuh kahkahadan sonra olanı ezbere bilsen de her defasında ilk defa acıyormuş gibi karşılarsın olup biteni. 

Herkes 'seni mutsuz görenler' kendini suçlamayı bırakmalısın diyenler aynı zamanda bilmezler içinin artık hiç düzelmeyeceğini...öylece rahat konuşurlar. Keşke dinlediğim 'kendimi'siz de dinleyebilseydiniz!