üç nokta/Tuba DEMİR

Üç noktayla başlamak istiyorum bitirmek değil…

Söylemek istediğim çok şey var lakin nasıl dillendirsem bilmem..düşünmeden yazmak gibisi var mı..uçsuz bucaksız denizlerde kulaç atmak gibi..şairlerin ilhama ihtiyacı olur da yazarların olmaz mı..bal gibi de olur..

Doyasıya ağlamak istiyorum..ama doyabileceğimi sanmıyorum..şu fani hayatta doyamayacağım şeylerden biri ağlamak..dünya üzerinde var mı acep gözyaşı kadar temiz ve masum..ademin ürettiği en masum ve safiyane şeylerden biri belki de..

Yalancı, doğallıkla uzaktan bile selamlaşmayan tebessümlerden evla..azizim etrafına bi bak..çok uzakta değil..hemen dibinde..yalan gülüşler..samimiyetten uzak..namusu başka yerde arayan, ne yazık ki zihin namusu kirlenmiş aklı evvellerle dolup taşıyor dünya..dertli olanların nesli tükeniyor..insanlık bencilleşiyor..bazen kendine karşı bile..ACI..ama asıl acı olan ne biliyo musun..insanların bunu marifet bilmesi..kendinde değil ki ademoğlu..afyon verilmiş her birine sanki..dertlenmek dertli olmak hak getire..

Kendinden uzaklaşıyor adem..uzaklaştıkça kaybolduğunun karadelik olduğunun girdaba girdiğinin farkında değil..ateşe giden pervaneler gibi..lakin fark büyük azizim..onlar toprak oluyo ya adem..

Adem kendisinden uzaklaşarak değil kendisiyle adem olmayı bilse..sadece isminin hakkını verse azizim..yok olmayı bi becerebilse şu fani dünyada..asıl varlığının nerede olacağını bi aklına getiriverse..ne desek ki..ne yapsak..

Sussak?niye

Konuşsak?kime

İyisi mi azizim sen üç nokta koy geç…Belki  devamını getirecek takati bulursun kendinde kim bilir…fesabrun cemil..