İYİ

Benim iyi yaptığım hiç bir şey yok…

Keşke “hiç” önce vasfım olsaydı…

İyi temizlik

İyi yemek

İyi resim

İyi müzik

İyi hat

İyi şiir

İyi yazı

.

.

.

İyi

İyi

İyi evlat

İyi öğrenci

İyi insan

İyi kul

İyi

İyi

İyi

İyi bir vasfım olsaydı…

Ya da bütün vasıfları boğazlayıp birini sırtlasaydım/biri beni sırtlasaydı….

İyi dost

Ah aşk önüne vasıf kabul etmiyor…

Bunca bitenden öyle mahzun ki yüreğim;

Ah benim dostum!

Hu!