HAYAT/HAYAL ARKADAŞIM!...

Garip ve anlam veremediğim ama anlamlı olduğuna inandığım bir hayat!...

Hayat!...

Çok anlamlısın, ama ben seni anlayacak kadar anlam yüklü değilim. Biliyorum, daha başındayım her şeyin; belki daha sadece ilk harfim ama ben nokta olmayı özlüyorum. Koskoca bir cümlenin sonunda, o cümlenin anlamlı bir bütün oluşturduğunu haykırırcasına gururla duran; ama bir o kadar da küçük ve mütevazi... 

Ve hayal!... 

Sen tek başına anlamlı değilsin. Sana anlam yükleyecek olan da ben değilim. Sana anlam yükleyecek olan bana da anlam yükleyecek.. O yüzden ben hayal/hayat arkadaşımı bekliyorum! 

Hayal arkadaşım!  Hayat arkadaşım! 

Sana ulaşmak için ne kadar uzun cümle kurmalıyım. Anlamlı iki kelime yan yana gelse yetmez mi? : Seni seviyorum.