BİR BAŞKA..

             Adın nefesimdi,yaşanan her an senden numuneydi.Kördüğüm olmuş geceler,hissedilenlerin eşref saatiydi.Aynada gördüğüm kadar bendim ve göremediklerim nisbetinde bir hiçtim.Arzın harareti sarmış düşüncelerimi,vardığım yer tozlu bir oyun sahnesi.Oyun yeni,tema yeni,ses yeni...Oysa ki farkındalığım antika hükmünde besbelli.Direnmenin uçlarında gezinirken keşfedilmiş notalar çalıyor hafiften.Gönlümün halkalanışından besbelli renginden gözümü yakan nişane.Adını koymalı mı herşey gibi?Sussam anlamaz mı yine kendisi?Yok mu başka çaresi?Vazgeçilmezliğinin eşsiz gizeminden mi cazibesi,şuh bakışları mı yoksa sarıp sarmalayan düşüncelerimi?

Yaşananların tezahürü olmaya aday zamanlar,sus pus kesilmiş metruk mekanlar...Varlığınız yokluğunuzun derdiyle dertlenmiş,tutkun hatıralara gebe her kare.Unutulmuşluğun zehri mevcut hala ellerimde.savrulmayı bekleyen duygular avuçlarımda ve gurbetin cidarına tutunmuş alışılmışlar.Terketme imkansızlında yarım kalmış herşey.Ayrılığın baki oluşu sürükledi besbelli bizi buralara.Efkar sardı duman duman,duyulsun artık şu tren sesi.Gitmeliyim, geç kaldım adeta birşeylere.

Şimdilerde yaklaşıyorum adım adım ertelediğim hakikate;böylesine severken Rabbim seni,nasıl bir beşer girebilir yüreğime,sonra nasıl mazhar olurum rahmetine,şefkatine? diyorum aciz halet-i ruhiyemle.Ölüm böylesine yakınken ruhuma ve Azrail hissettirmişken varlığını varlığıma,hala ne cürretle devam ederim hatalarıma,günahlarıma?Pervasızca kenara itemiyorum günahın vesilelerini.Ey Yezdan,sabrı aşıla bana,iradenin sağlam olanıyla müşerreflendir şu hoyrat benliğimi.Çünkü böylesine güvende hissetmiyorum hiçbir yerde kendimi.