haydi öl...

biri bana haydi öl dedi bir gece vakti

sırlar çözülür belki...

ona dedim ki;

öyle kolay mı?

kolay olduğunu kim söyledi? 

ona hayret ettim...

yağmur altında yürüyelim hadi!

der gibiydi...

biliyor musun?

ben hep yaşlılara 

ölümden korkuyor musun?

 diye sormak istiyorum!

gencecik bir delikanlıya 

yaşamaktan korkuyor musun diye sormak?

ne olursa olsun gece uyanıklık iyi...

ölüm sessizliği kayboluyor gece...

 gece ölüm çığırtkan oluyor...

bizi tanıyorlar mı?

aslını kaybetmiş 

gözlük çerçevelerim 

okuyamıyor

hakikati...!

tanıyamıyor;

ayırt edemiyor yüzleri...

gözlerimi kısıp baktım ölüme...

buğulandı sandıklarım

hem zanlarım!  beni ben yapan 

ayakkabılarım...

bu şiirde verilmek istenen mesajı

anlatsın biri...

'yazınca ne değişiyor'

yazmayınca ne?

 eskiden

 acısı hafifliyor insanın derdim

 yazınca! 

ne sersemlik...

 bir şairin seslenişi geldi zihnime 

işgaller altındaki halkına seslenişi:

ağlamayın ağlamayın 

acınız hafifler ağlamayın...

zanlarım!

uyuyun!

kabirlerden kalkacağınız güne kadar...

uyuyun!