NAZENİN HATIRALAR..
Nağmeler inlediğinde dalarız ufuklara ve usulca
sokulduğunda acı, hatırlarız maziyi. Heyecana gark olurken yürekler,uykunun
hasmıdır dideler.Tatlı huzurun adresi Kalamışımız da yoksa eğer vay
halimize.Tıpkı kıymet bilmez yarda olduğu gibi ümitlerimiz,engin semaya
merdiven dayamış demektir hayaller...Tutup yakasından hesap da soramaz
olduysak hasrete alıp başımızı gitmek düşer kaderimize.Yılların kayboluşuna
şahit olmamak adına vereceğimiz şavaştır belki de bizi bekleyen koşulsuz
son. Güneşe ram olmuş gecelere komşu olma vakti gelmiş,vuslat özlemiyle sevda
çöllerinde sergüzeşt başlamıştır. Gelişini huzur saydıklarımızın gidişindeki
coşkuyla kavrulacağız. Bakışlardaki körpelik yansıyacak aniden fikirlere ve
maziyi konuşacak yerde atiyi tartışacağız. Buluşmayı arzuladığımız anlam yüklü
sevdamız bereketini sunmadıkça ışıldamayacak gözlerimiz,nefes almayacak sinemiz. "Oysa" diyeceğiz intizar ettiğimiz sevdamıza, "Oysa, sendin ateşini hasretime koyan. Ve ellerinle yanlış sevdaların
zincirlerini kıran. Yepyeni düşler kurdun sadece ikimiz için ve yeni bir hayat
serdin hayat-ı dünyeviyeme ve belki
uhreviyeme." Şimdi ise unutabilme yetilerimizi kullanmak düşüyor
payımıza. Sormayacağım neden.. Elbette hak ettiğim bir şeyler var, feda
ettiklerimi düşündüğüm gibi. Hayat neden durmaz ki güzel anlarda ya da
yavaşlatmaz yelkovanını saatler? Bu kadar zor mu sevgiye destek olması zamanın..
Yorumlar
yüreğinize ve kaleminize sağlık...dua ile